آزمایش آنتی بادی گیرنده تیروتروپین TSH Receptor Ab

آزمایش TSH Receptor Ab (آنتی بادی گیرنده تیروتروپین) آزمایشی است که جهت بررسی بیماری های اتوایمیون تیروئید و تشخیص بیماری گریوز به پزشکان کمک می کند.
این آنتی بادی در بدن 90 % بیماران مبتلا به بیماری گریوز وجود دارد.

آزمایش TSH Receptor Ab با نام های زیر نیز شناخته می شود:

• long acting thyroid stimulating (LATS)
• Anti Thyrotropin
• Antibodies to TSH receptor (Anti- TSHR)
• TSH Receptor Antibody (TRAb)
• Thyrotropin Receptor Antibody
• TBII (Thyrotropin-Binding Inhibitory Immunoglobulin)
• thyroid stimulating immunoglobulin

انجام آزمایش TSH Receptor Ab چه زمانی از سمت پزشکان درخواست می گردد؟

اصولا در خصوص افرادی که مبتلا به بیماری گریوز هستند و یا علائم پر کاری تیروئید دارند، انجام آزمایش TSH R Ab درخواست می‌گردد.
پیشنهاد می‌گردد در صورت داشتن علائم زیر، آزمایش TSH R Ab انجام گردد:
1- کاهش وزن ناگهانی
2- اضطراب یا تحریک پذیری
3- تعریق شدید
4- ریزش مو
5- ضربان قلب شدید و نامنظم (تاکی کاردی و آریتمی قلبی)
6- خستگی
7- گواتر (توده‌ای در جلوی گردن به علت بزرگی غده تیروئید که می‌توانید آن را حس کنید و یا ببینید)
8- برآمدگی چشم (اگزوفتالمی)

بیشتر بخوانید: آزمایش تست سلامت بدن

آزمایش TSH Receptor Ab چه چیزی را بررسی می کند؟

آزمایش TSH R Ab به دنبال شناسایی اتوآنتی بادی مرتبط با بیماری گریوز می باشد.
آنتی بادی، یک پروتئین تخصصی است که توسط سیستم ایمنی بدن، ساخته می شود.
آنتی بادی ها به طور اختصاصی برای از بین بردن پاتوژن های بدن مانند ویروس ها و باکتری ها ساخته می شوند ولی در برخی از موارد آنتی بادی ها علیه ارگانهای بدن عمل کرده (اتو آنتی بادی) و موجب بیماری های اتوایمیون می شوند.
هورمون محرک تیروئید یا TSH به گیرنده های غده تیروئید متصل می شود تا آنها را تحریک به تولید هورمون تیروئید کند.
آنتی بادی گیرنده تیروتروپین نیز از TSH تقلید می کند بنابراین تیروئید را تحریک می کند تا زمانی که بدن شما به آن نیازی ندارد، هورمون آزاد کند و این مسئله باعث آزاد شدن مقادیر بالای هورمون های تیروئید در خون می شود. (تیروتوکسیکوز)
بنابراین وجود آنتی بادی گیرنده تیروتروپین ، نشان دهنده بیماری گریوز است.
محدودیت های آزمایش TSH Receptor Ab
این اتو آنتی بادی تنها در 90 % افراد مبتلا به بیماری گریوز وجود دارد بنابراین افراد علائم دار با نتیجه آزمایش منفی، بهتر است تست های تکمیلی تیروئید را انجام دهند.
همچنین ممکن است پزشک درخواست انجام سونوگرافی از تیروئید و یا اسکن تیروئید داشته باشد تا به بررسی تغییرات ظاهری غده تیروئید بپردازد.
انجام آزمایش TSH R Ab نیاز به شرایط خاصی ندارد و در هر ساعتی از روز در بهترین آزمایشگاه ها قابل انجام است.

علل ایجاد بیماری گریوز

اگر چه علل بروز بیماری گریوز همچنان نامشخص است اما این بیماری ممکن است ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محرک های خارجی مانند عفونت های ویروسی باشد.
اگر فردی در خانواده سابقه بیماری گریوز داشته باشند، احتمال ابتلا به این بیماری نیز بیشتر است.
داشتن بیماری های خود ایمنی نیز ممکن است خطر ابتلا به بیماری گریوز را افزایش دهد. (بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، بیماری آدیسون و …)

درمان بیماری گریوز

درمان های مختلفی برای بیماری گریوز وجود دارد که هدف آنها متوقف کردن تولید بیش از حد هورمون های تیروئید و تسکین علائم است.
از جمله روش های درمانی بیماری گریوز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- مصرف دارو های ضد تیروئید:

این دارو ها به کاهش میزان هورمونی که تیروئید می سازد، کمک می کنند.
داروی متی مازول یکی از رایج ترین دارو های ضد تیروئیدی معتبر است.
مصرف طولانی مدت (بیشتر از یک سال) این داروها با نتایج درمانی بهتری همراه است.
همچنین می توان از این داروها به عنوان درمان مکمل قبل یا بعد از استفاده از ید رادیو اکتیو استفاده کرد. عوارض جانبی مهم این داروها شامل کاهش گلبول‌های سفید خون، نارسایی کبد و بثورات پوستی می باشد.
درمان بیماری گریوز ممکن است بین 12 تا 18 ماه به طول انجامد.

2- ید رادیواکتیو

یکی از رایج ترین درمان ها، درمان با ید رادیواکتیو از طریق مصرف خوراکی ید رادیو اکتیو به صورت کپسول یا مایع است که غده تیروئید را هدف قرار می دهد و سلول های تولید کننده هورمون تیروئید را از بین می برد.
این روند باعث کوچک شدن اندازه غده تیروئید شده و علایم فرد به تدریج، طی چند هفته تا چند ماه کاهش می یابد.

3- مسدود کننده های بتا

انجمن تیروئید آمریکا بتا بلوکرها را به عنوان یکی از درمان های اولیه پرکاری تیروئید توصیه می کند.
این داروها بر روی تولید هورمون های تیروئید تاثیری نداشته و صرفا جهت کاهش و بهبود علائم بیماری استفاده می شوند. هنگامی که سطح هورمون های تیروئید در محدوده نرمال باشد، فرد می تواند مصرف بتا بلوکرها را متوقف کند.
استفاده از این دارو ها تاثیر سریع و موقت برای تسکین علائمی مانند افزایش ضربان قلب، عصبی بودن و لرزش دارد که معمولاً ظرف چند ساعت پس از مصرف مشهود است.

4- عمل جراحی

جراحی روشی کمتر رایج برای درمان بیماری گریوز است، اما گاها پزشکان این روش را برای افرادی که باردار هستند یا گواتر بزرگ دارند و یا هنگامی که سایر درمان ها ناموفق بوده اند، پیشنهاد کنند.
عمل تیروئیدکتومی برداشتن تمام یا بخشی از غده تیروئید است. با توجه به شدت بیماری، پزشک ممکن است یک یا هر دو لوب غده و احتمالاً غدد لنفاوی اطراف را بردارد.
در صورتیکه جراح فقط قسمتی از تیروئید را بردارد، قسمت باقیمانده تیروئید ترشح هورمون تیروئید را ادامه می دهد.
اگر جراح کل تیروئید را بردارد، بدن قادر به تولید هورمون تیروئید به میزان کافی نخواهد بود، وضعیتی به نام کم کاری تیروئید (هیپوتیروئیدی) به وجود می آید. برای درمان این مسئله، پزشک قرص های هورمون تیروئید را تجویز می کند که جایگزین اثر هورمون شود.

بیماری چشمی گریوز

بیماری گریوز می تواند مشکل چشمی را برای بیمار به همراه داشته باشد. مشکلات چشمی معمولا 6 ماه پس از شروع بیماری نمایان می شوند.
علائم بیماری چشمی گریوز عبارتند از :

به دلیل افزایش فشار روی اعصاب بینایی، مشکلات بینایی گریوز اگر درمان نشوند، می توانند منجر به دوبینی و در موارد نادر از دست دادن بینایی شوند.
برای درمان عوارض چشمی، کنترل بیماری گریوز به همراه استفاده از قطره های اشک مصنوعی، داروهای استروئیدی، عینک آفتابی و ترک سیگار بسیار کمک کننده است.

گردآورنده : خانم غزال گلابچی فرد
تایید صحت علمی : سرکار خانم دکتر بهناز ایراندوست
کپی با ذکر منبع بلا مانع است

منابع :
VerywellHealth.com
MedicalNewsToday.com