آزمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی همچنین به عنوان: آنتی بادی های ضد کاردیولیپین، آنتی بادی ACL، ACA، Cardiolip، CA، شناخته می شود.
آنتی بادی های کاردیولیپین (IgA، IgG، IgM) به بررسی تشکیل بیش از حد لخته خون و علل سقط مکرر کمک می کنند. همچنین برای ارزیابی سندرم آنتی فسفولیپید و سایر بیماری های خود ایمنی انجام می شود.
آزمایش آنتی بادی کاردیولیپین چیست؟
کاردیولیپین یک جزء کلیدی است که در ساختار میتوکندری یافت می شود. گاهی اوقات بدن شروع به تولید آنتی بادی هایی می کند که به اشتباه به این ترکیب (کاردیولیپین) حمله می کنند. به عبارت دیگر، آنتی بادی های کاردیولیپین نوع دیگری از اتوآنتی بادی ها هستند که توسط سیستم ایمنی بدن تولید می شوند. این آنتی بادی ها می توانند کاردیولیپین سالم بدن را که در بیرونی ترین لایه پلاکت ها و سلول ها وجود دارد، هدف قرار دهند. کاردیولیپین می تواند بر توانایی بدن برای تنظیم لخته شدن خون طبیعی تأثیر بگذارد. این آنتی بادی ها همچنین با افزایش خطر ایجاد لخته های خون بیش از حد در رگها یا شریانها و سقطهای مکرر، بهویژه در سه ماهه دوم و سوم بارداری، مرتبط هستند.
آنتی بادی های کاردیولیپین، همچنین به عنوان آنتی بادی های ضد کاردیولیپین شناخته می شوند و با طیف گسترده ای از بیماری ها مانند سیفلیس، سندرم آنتی فسفولیپید، بیماری بهجت و لوپوس اریتماتوز سیستمیک مرتبط هستند.
آزمایش آنتی کاردیولیپین برای چه استفاده می شود؟
آزمایش آنتی بادی کاردیولیپین به شناسایی آنتی بادی های کاردیولیپین در خون کمک می کند. روش آزمایش مستلزم مقدار کمی نمونه خون است که معمولاً از ورید بازو جمع آوری می شود. در واقع سه نوع آنتی بادی کاردیولیپین وجود دارد، یعنی IgG، IgA و IgM. رایج ترین موارد آزمایش شده IgG و IgM هستند، زیرا بسیاری از محققان و مطالعات نشان می دهند که آنها به شدت با اختلالات خود ایمنی مرتبط هستند. همچنین اگر نتایج آزمایش برای دو نوع دیگر منفی باشد، میتوان IgA را آزمایش کرد.
چه زمانی پزشک آزمایش آنتی بادی کاردیولیپین (IgM) را تجویز می کند؟
آزمایش آنتی بادی کاردیولیپین معمولاً در زمانی که فرد علائمی از لخته شدن خون دارد (به دلیل انعقاد بیش از حد)، به ویژه زمانی که علائم عود می کنند، تجویز می شود. علائم و نشانه ها بسته به محل لخته متفاوت است.
اگر لخته در وریدهای عمقی پا باشد (ترومبوز ورید عمقی، DVT)، فرد ممکن است علائمی مانند:
- احساس درد یا حساسیت معمولاً در یک پا
- تورم پا، ادم
- تغییر رنگ ساق پا
اگر لخته روی ریه ها تأثیر بگذارد (آمبولی ریه)، ممکن است فرد علائمی مانند:
- تنگی نفس ناگهانی، تنفس سخت
- سرفه، هموپتیزی (خون موجود در خلط)
- درد قفسه سینه مرتبط با ریه
- ضربان قلب سریع
همچنین ممکن است زمانی که یک زن باردار سقطهای مکرر داشته باشد پزشک این آزمایش را تجویز کند.
پزشکان می توانند این آزمایش را همراه با آزمایش ضد انعقاد لوپوس به عنوان یک روش پیگیری برای آزمایش غیر طبیعی PTT تجویز کنند. هنگامی که وجود آنتی بادی های کاردیولیپین تشخیص داده شود، آزمایش اغلب پس از چند هفته تکرار می شود تا مشخص شود که این آنتی بادی ها پایدار یا موقت هستند.
آزمایش آنتیبادیهای کاردیولیپین نیز ممکن است زمانی تجویز شود که فرد علائم و نشانههای یک اختلال خودایمنی را داشته باشد و یا در آزمایش ANA نتیجه مثبتی داشته باشد، زیرا این آزمایش ممکن است اطلاعات بیشتری را برای کمک به تشخیص در اختیار پزشک قرار دهد.
نتایج آزمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی
نتایج آزمایش برای آنتی بادی های کاردیولیپین (IgA، IgG، IgM) مثبت یا منفی است. غلظت بالاتر آنتی بادی ها ممکن است وجود یک اختلال خود ایمنی را نشان دهد. نتایج آزمایش منفی به این معنی است که هیچ آنتی بادی کاردیولیپین در جریان خون شناسایی نشده است. اما رشد آنتی بادی ها در افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی مدتی طول می کشد. از طرف دیگر، نتیجه مثبت به این معنی است که آنتی بادی های کاردیولیپین در خون وجود دارد. همانطور که قبلا ذکر شد، می تواند نشان دهنده چندین بیماری مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک، سیفلیس و سندرم آنتی فسفولیپید باشد.
این آزمایش اغلب در بیمارانی با لخته های خونی غیرقابل توضیح و سقط های مکرر، انجام می شود. به این دلیل که برخی از شرایط خودایمنی می توانند توانایی خون را برای لخته شدن تغییر دهند که در نهایت منجر به ترومبوز و عوارض شدید بارداری می شود. با این وجود، پزشک ممکن است آزمایشهای دیگری را برای تأیید تشخیص هر گونه اختلال انجام دهد.
این آزمایش نیاز به ناشتا ندارد. با این حال، بسیار مهم است که افراد لیست داروها، ویتامین ها و مکمل های فعلی خود را با پزشک در میان بگذارند تا مطمئن شوند نتایج آزمایش تا حد امکان دقیق هستند.
بله، افزایش سطح آنتی بادی های ضد کاردیولیپین با افزایش خطر سقط مکرر مرتبط است. اگر فرد چندین سقط جنین بدون دلیل داشته باشد، پزشک ممکن است این آزمایش را تجویز کند.
بله، عفونت هایی مانند سیفلیس، اچ آی وی و هپاتیت C می توانند منجر به افزایش گذرا در مقدار این آنتی بادی ها شوند. برخی از داروها، مانند برخی آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد تشنج نیز می توانند باعث افزایش سطوح شوند.
اقدامات قبل از آزمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی
این آزمایش نیاز به ناشتا ندارد. با این حال، بسیار مهم است که افراد لیست داروها، ویتامین ها و مکمل های فعلی خود را با پزشک در میان بگذارند تا مطمئن شوند نتایج آزمایش تا حد امکان دقیق هستند.
در نتیجه،
ازمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی به تشخیص و مدیریت اختلالات خود ایمنی کمک می کند. این آزمایش خون ساده می تواند بینش های مهمی در مورد سلامتی افراد ارائه دهد و مداخله به موقع و مدیریت عوارض بالقوه شدید را ممکن می سازد.
تست های مرتبط: تست آنتی بادی آنتی فسفولیپید، تست آنتی بادی بتا-۲ گلیکوپروتئین، تست ضد انعقاد لوپوس
انجام آزمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی در آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک جردن
آزمایش آنتی کاردیولیپین آنتی بادی و سایر آزمایش های مرتبط توسط آزمایشگاه جردن قابل انجام می باشند.
نتیجه این آزمایش ظرف ۳ روز کاری گزارش می گردد.
لازم به ذکر است که آزمایشگاه جردن با تمامی بیمه های پایه و تکمیلی طرف قرارداد بوده و شما می توانید آزمایش خود را تحت پوشش بیمه انجام دهید. جهت هماهنگی اعزام نمونه گیر به محل با شماره های ۰۹۱۲۸۹۰۵۰۶۵ و ۰۹۱۲۸۹۰۵۰۶۶ تماس حاصل فرمایید.
گرد آورنده: بخش علمی آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک جردن- خانم سعیده گوهری