آزمایش آنتی بادی بتا ۲ گلیکوپروتئین ۱ به تعیین و تشخیص سندرم آنتی فسفولیپید (APS) در شرایطی مانند لخته شدن خون بدون دلیل، ترومبوتیک و ترومبوآمبولی وریدی کمک می کند. در اکثر زنان، این آزمایش برای درک علل سقط مکرر نیز انجام می شود.
بتا- ۲ گلیکوپروتئین ۱ نوعی اتوآنتی بادی است که با مشکلاتی مانند لخته شدن نامناسب خون مرتبط است. این یکی از اتوآنتی بادی های اولیه شناخته شده به عنوان آنتی بادی های ضد فسفولیپید است که ممکن است فسفولیپید های بدن را که در لایه بیرونی غشای سلولی و پلاکت ها وجود دارد هدف قرار دهد. آنتی بادی های آنتی فسفولیپید می توانند روند لخته شدن خون را تحت تاثیر قرار دهند و در صورت عدم درمان، می توانند خطر ایجاد ترومبوس، یعنی لخته شدن خون نامناسب در رگ ها و شریان ها را افزایش دهند.
این آنتی بادی ها بیشتر در افراد مبتلا به اختلالات خودایمنی مانند سندرم آنتی فسفولیپید، وضعیتی که با تعداد کم پلاکت ها (ترومبوسیتوپنی)، لخته شدن بیش از حد خون و عوارض بارداری مانند سقط مکرر و پره اکلامپسی مرتبط است، یافت می شود. افراد مبتلا به سایر اختلالات خودایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک نیز می توانند یک یا چند آنتی بادی بتا- ۲ گلیکوپروتئین ۱ تولید کنند که ممکن است آنها را در معرض خطر ایجاد لخته های خونی بیش از حد در رگ های خونی قرار دهد.
آزمایش آنتی بادی بتا ۲ گلیکوپروتئین ۱ برای چه مواردی استفاده می شود؟
این آزمایش اغلب با سایر آزمایشهای مرتبط برای کمک به تشخیص موارد زیر انجام میشود:
- APS یا سندرم آنتی فسفولیپید
- نامشخص بودن علت اصلی لخته شدن خون
- علت سقط های مکرر در زنان باردار به خصوص در سه ماهه دوم و سوم بارداری
- تعیین اینکه آیا آنتی بادی ها به دلیل هر گونه اختلال خود ایمنی مانند لوپوس ایجاد شده است یا خیر
در طول آزمایش، متخصصان مراقبت های بهداشتی سعی می کنند آنتی بادی های بتا- ۲ گلیکوپروتئین ۱ را شناسایی کنند. اگر نتایج اولیه آزمایش آنتی بادی آنتی فسفولیپید برای کلاس های IgM و IgG منفی باشد، همچنان ممکن است به شدت نشان دهنده سندرم آنتی فسفولیپید باشد. در چنین مواردی، کلاس IgA از این اتوآنتی بادی ها، در کنار سایر آنتی بادی های ضد فسفاتیدیل سرین و ضد پروترومبین، مورد آزمایش قرار می گیرد.
چه زمانی انجام آزمایش آنتی بادی بتا-۲ گلیکوپروتئین ۱ نیاز است؟
آزمایش بتا- ۲ گلیکوپروتئین ۱ و سایر آزمایشات آنتی بادی آنتی فسفولیپید توسط پزشک زمانی درخواست می شود که فرد علائم مربوط به لخته شدن خون در شریان یا ورید را نشان دهد. درد، تنگی نفس، تورم اندامها مانند دستها و پاها، و سردردهای غیرقابل توضیح از دلایل رایج برای انجام این آزمایش خاص هستند. این آزمایش همچنین زمانی تجویز می شود که خانمی سقط های مکرر بدون هیچ علت قابل توجهی داشته باشد.
پزشک این آزمایش را ابتدا با آنتی بادی کاردیولیپین و تست ضد انعقاد لوپوس برای تشخیص بیشتر انجام می دهد. هنگامی که یکی از آزمایش های آنتی بادی مثبت شد، ۱۲ هفته بعد فرد دوباره تحت آزمایش قرار می گیرد تا مشخص شود که آنتی بادی پایدار است یا موقت.
اگر فرد علائم تشکیل بیش از حد لخته خون را داشته باشد، پزشک این آزمایش را تجویز خواهد کرد. برخی از علائم و نشانه های آشکار عبارتند از:
- تنگی نفس یا مشکل در تنفس
- تورم و درد که با گذشت زمان تشدید می شود
- سردردهای مداوم
در برخی موارد، متخصص زنان یا پزشک میتواند این آزمایش را برای زنانی که سابقه سقطهای مکرر دارند یا علائم سندرم آنتی فسفولیپید را نشان میدهند، تجویز کند:
- پره اکلامپسی
- درد قفسه سینه
- سکته
- تشنج
- از دست دادن حافظه
- سردردهای مداوم
آمادگی برای آزمایش آنتی بادی بتا ۲ گلیکوپروتئین ۱
از آنجایی که این یک روش استاندارد آزمایش خون است، نیازی به انجام هیچ گونه آمادگی خاصی از قبل نمی باشد. با این حال، همیشه مهم است که قبل از انجام آزمایش، پزشک در مورد مصرف هر گونه دارو و مکمل مطلع شود. انجام این کار تضمین می کند که نتایج آزمایش دقیق و مطابق با هر گونه عارضه مرتبط است.
نتایج آزمایش آنتی بادی بتا-۲ گلیکوپروتئین ۱ چه چیزی را نشان می دهد؟
در اینجا ذکر این نکته ضروری است که پزشک نتایج آزمایش بتا- ۲ گلیکوپروتئین ۱ را همراه با سایر عوامل مهم مانند معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و شدت علائم و نشانه ها در نظر می گیرد.
آزمایش آنتی بادی های بتا-۲-گلیکوپروتئین ۱ IgG)، IgA، IgM) مثبت نشان می دهد که فرد به سندرم APS یا آنتی فسفولیپید مبتلا است. اگر نتایج آزمایش مثبت باشد، پزشک آزمایش را پس از ۱۲ هفته یا بیشتر تکرار می کند تا مشخص کند که آیا وضعیت فرد موقتی است یا پایدار. در حال حاضر، بسیاری از پزشکان با استفاده از یافته های بالینی و همچنین وجود دائم یک یا چند آنتی بادی و آنتی ژن آنتی فسفولیپید، سندرم آنتی فسفولیپید را تشخیص می دهند.
اگر نتایج آزمایش برای آنتی بادی های بتا-۲گلیکوپروتئین ۱ IgG)، IgA، (IgM منفی، اما برای سایر آنتی بادی های آنتی فسفولیپید با علائم و نشانه های واضح مثبت باشد، احتمالا فرد به APS یا هر اختلال خود ایمنی دیگری مبتلا است. نتایج متوسط منفی به این معنی است که آنتی بادی ها و آنتی ژن ها به دلیل شرایطی غیر از سندرم آنتی فسفولیپید هستند.
اگر تکرار تست هم منفی باشد نشان می دهد که آنتی بادی و آنتی ژن موقتی بوده اند. این وضعیت بیشتر در افراد مبتلا به عفونت های حاد مانند سرطان و HIV/AIDS دیده می شود.
افراد مبتلا به اختلالات خودایمنی مانند لوپوس اریتماتوز سیستمیک با تست مثبت آنتی بادی های بتا-۲-گلیکوپروتئین ۱ IgG)، IgA، (IgM در معرض خطر ابتلا به لخته شدن بیش از حد خون در عروق هستند. همچنین ممکن است برخی از بیماری های خودایمنی مانند SLE و APS داشته باشند.
تست های مرتبط: تست آنتی بادی های کاردیولیپین، تست ضد انعقاد لوپوس، تست آنتی بادی های آنتی فسفولیپید، تست آنتی بادی های ضد فسفاتیدیل سرین، تست آنتی بادی های ضد پروترومبین
در نتیجه،
آگاه شدن از نقش هر سه دسته از آنتی بادی های بتا-۲ گلیکوپروتئین ۱ در APS برای تشخیص و مدیریت موثر حیاتی است. با شناسایی و تعیین کمیت این آنتی بادی ها، پزشکان می توانند تصمیمات آگاهانه ای در مورد استراتژی های درمانی بگیرند و پاسخ های بیمار را به طور موثر نظارت کنند.
آزمایشگاه انجام دهنده آزمایش Beta-2 glycoprotein 1
آزمایش برای آنتی بادی های بتا-۲گلیکوپروتئین ۱ (IgG، IgA، IgM) توسط آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک جردن قابل انجام است و نتیجه آن ظرف مدت ۳ روز کاری گزارش میگردد.
جهت هماهنگی اعزام نمونه گیر به محل با شماره ۰۹۱۲۸۹۰۵۰۶۵ و ۰۹۱۲۸۹۰۵۰۶۶ تماس حاصل فرمایید.
گردآورنده: بخش علمی آزمایشگاه پاتوبیولوژی و ژنتیک جردن- خانم سعیده گوهری